مرد کوچکم نریمان

نازنینم مهربونم قربون ضربان قلبت برم که برام بهترین ترانه ست. هفته پیش سه شنبه ٧ تیر ١٣٩٠ رفتم که دوباره روی ماهت رو ببینم. وزنت ١ کیلو و سیصد و سی گرم بود. اولین باری بود که بابانویدت اومده بود تا تو رو ببینه. وقتی ضربان قلبت رو شنید از خوشحالی تپش قلب گرفته بود. نریمان جونم چند هفته بیشتر مهمون دل مامان نیستی. من در انتظار دیدنت هستم اما با فراق نبودنت در درونم چه کنم. چه کنم که شدی مونس تمام لحظاتم. مهربونم مامانی من و بابانویدی واسه اومدنت لحظه شماری می کنم عزیز دلم. مراقب خودت باش مامانی الان در آغوش خداوند داری نگه داری می شی پس خیالم راحته